به گزارش مشرق، باشگاه استقلال علاوه بر بدهی به بازیکنان خارجی، با مشکل دیگری نیز روبهرو شده که اگر اقدامی برای آنها صورت نگیرد، دچار مشکل خواهد شد. داستان از این قرار است که شماری از بازیکنان پیشین استقلال بهدلیل دریافت نشدن مطالبات گذشته به کمیته انضباطی شکایت کرده و برگهای در اختیار دارند که بر اساس آن، باشگاه استقلال باید بدهی آنها را پرداخت کند.
محموع بدهیهای باشگاه استقلال به بازیکنانی که از کمیته انضباطی حکم گرفتهاند، حدود 3میلیارد و 700میلیون تومان است، این در شرایطی است که باشگاه به بازیکنان خارجی نیز 4میلیارد تومان بدهی دارد.
نکته قابل توجه، قراردادهایی است که مسئولان نقلوانتقالات استقلال با بازیکنان بستهاند، بهعنوان مثال، مجید غلامنژاد نیمفصلدوم 93-92 از سایپا به استقلال پیوست و قراردادی 400میلیونی برای نیمفصل و برای فصل آینده 600میلیونی بست. این بازیکن با انجام چند بازی پس از پایان نیمفصل از استقلال کنار گذاشته شد.
نمونه بعدی، احمد جمشیدیان است که بدون اینکه خبر داشته باشد، پیش از آغاز فصل 94-93 از لیست استقلال کنار گذاشته شد. این بازیکن نیز به کمیته انضباطی شکایت و این کمیته باشگاه استقلال را به پرداخت مطالبات این بازیکن محکوم کرد.
در این میان، سؤالی که پیش میآید این است: چرا زمانی که مسئولان استقلال با درخواست کادر فنی آن زمان، تصمیم به کنار گذاشتن جمشیدیان کردند، نامهای به سازمان لیگ نفرستادند که این بازیکن آزاد است و تنها باید غرامت فسخ قرارداد به او پرداخت شود؟ چرا بازیکنی مانند غلامنژاد نزدیک به 200میلیون تومان در یک نیمفصل از استقلال میگیرد اما بدون اینکه با او توافقی صورت بگیرد تا بلکه برای پرداخت مطالباتش از او تخفیف گرفته شود، به کمیته انضباطی شکایت کرده و از 3میلیارد و 700میلیون بدهی، نزدیک به 804میلیون تومان آن مربوط به غلامنژاد باشد؟
بحث دیگر، به قرارداد برخی از بازیکنان در این سالها بازمیگردد که چندین بار مسعود معینی عضو هیئت مدیره استقلال به آنها اشاره کرده است (هرچند که با فشار برخیها، معینی از موضع خود عقبنشینی کرد). در قرارداد برخی از بازیکنان بندهای عجیبی وجود دارد، بهطوری که بازیکنی بوده که در بند قراردادش قید شده که بهازای هر گلی که میزند، پول جداگانهای دریافت خواهد کرد.
به نظر میرسد، اعضای کمیته نقلوانتقالات در سالهای اخیر، بدون توجه به بدهیهای گذشته باشگاه استقلال، قراردادهایی امضا کردهاند که بعدها برای استقلال مشکلساز شده و به بدهیهای گذشته نیز اضافه کرده است.
محموع بدهیهای باشگاه استقلال به بازیکنانی که از کمیته انضباطی حکم گرفتهاند، حدود 3میلیارد و 700میلیون تومان است، این در شرایطی است که باشگاه به بازیکنان خارجی نیز 4میلیارد تومان بدهی دارد.
نکته قابل توجه، قراردادهایی است که مسئولان نقلوانتقالات استقلال با بازیکنان بستهاند، بهعنوان مثال، مجید غلامنژاد نیمفصلدوم 93-92 از سایپا به استقلال پیوست و قراردادی 400میلیونی برای نیمفصل و برای فصل آینده 600میلیونی بست. این بازیکن با انجام چند بازی پس از پایان نیمفصل از استقلال کنار گذاشته شد.
نمونه بعدی، احمد جمشیدیان است که بدون اینکه خبر داشته باشد، پیش از آغاز فصل 94-93 از لیست استقلال کنار گذاشته شد. این بازیکن نیز به کمیته انضباطی شکایت و این کمیته باشگاه استقلال را به پرداخت مطالبات این بازیکن محکوم کرد.
در این میان، سؤالی که پیش میآید این است: چرا زمانی که مسئولان استقلال با درخواست کادر فنی آن زمان، تصمیم به کنار گذاشتن جمشیدیان کردند، نامهای به سازمان لیگ نفرستادند که این بازیکن آزاد است و تنها باید غرامت فسخ قرارداد به او پرداخت شود؟ چرا بازیکنی مانند غلامنژاد نزدیک به 200میلیون تومان در یک نیمفصل از استقلال میگیرد اما بدون اینکه با او توافقی صورت بگیرد تا بلکه برای پرداخت مطالباتش از او تخفیف گرفته شود، به کمیته انضباطی شکایت کرده و از 3میلیارد و 700میلیون بدهی، نزدیک به 804میلیون تومان آن مربوط به غلامنژاد باشد؟
بحث دیگر، به قرارداد برخی از بازیکنان در این سالها بازمیگردد که چندین بار مسعود معینی عضو هیئت مدیره استقلال به آنها اشاره کرده است (هرچند که با فشار برخیها، معینی از موضع خود عقبنشینی کرد). در قرارداد برخی از بازیکنان بندهای عجیبی وجود دارد، بهطوری که بازیکنی بوده که در بند قراردادش قید شده که بهازای هر گلی که میزند، پول جداگانهای دریافت خواهد کرد.
به نظر میرسد، اعضای کمیته نقلوانتقالات در سالهای اخیر، بدون توجه به بدهیهای گذشته باشگاه استقلال، قراردادهایی امضا کردهاند که بعدها برای استقلال مشکلساز شده و به بدهیهای گذشته نیز اضافه کرده است.